одвои (гл.) - грб (имн.)

- Ме викаше, стрико Онисифоре, некако се рассонил Лозан Перуника и го одвоил грбот од чергата под себе; останал да седи во несовладана зашеметеност и потпрен со раце на земјата за да не падне повторно во длабочините на непостоењето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Подоцна навистина некој поет од Кукулино, од Љубанци, од Чучер или од Мирковци, од едно од тие села под црногорицата, ја споменувал со затворени очи и испиено лице пожртвуваноста на Ганка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)