носи (гл.) - кон (предл.)

Таа е на брегот, а бурата го носи кон неа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
На раце те носев кон постелата да го задушам тоа прашање на твоите усни.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Иако гардистите на Мортенија или на некој што управува со неа, не беа лесни, ги носевме кон брегот на реката и ги сместувавме во дрвените чунови. – по двајца или тројца во секој чун.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со копачи ги испокинавме жиците што се протегаа од ѕидот зад неа и ја поеја со струја.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Непроменлива во движењето, матицата ги повлече. Бавно и сепак сигурно ги носеше кон море на кое никогаш не ќе му го знаеме името.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Знаеше дека луѓето го носат кон селото, одземајќи го од дивината и враќајќи го дома.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но до каде се ѝ лутале мислите во тие моменти, можев само да си замислувам; притоа не престанував да верувам дека секогаш бев близу до вистината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Левата рака на војникот со која ѝ ја опфатил половината, ја носела кон благите падини од каде почнувала планината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Лесата носилка на водата рамнодушно го носеше кон селото.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Нѐ качија на воловски коли и нѐ носат кон Битола.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)