носи (гл.) - поскура (имн.)

Попот, читајќи, го виде Петрета во олтарот како ги носи поскурите, и од сред молитва: „Боже очисти мја грешнаго“ го праша Петрета: — Колку поскури се, Петре?“ — и си продолжи: „И помилуј мја!...“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Бре, бре, бре! — се чудеа невести, жени, девојки, кога Нешка почна редовно да ја посетува црквата и редовно да носи поскури.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)