носи (гл.) - опинок (имн.)

И денеска луѓето имаат сапуни од тоа време и уште носат опинци од нивните кожи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Му се стори, ако веќе околу него се менеше ѓаволски, дека во него, во она што беше мисла и живеење под кожата, се протега попот: ти се бореше, ти стана власт со митралез (секирата е поалчна од муцките што брстеа младинци), тракторот стана куп старо железо, од гумите на неговите тркала и ти носеше опинци ( немаше тогаш Чик, Газела, и други фабрики за чевли), држи сега говори нема кој да те слуша ... Не-ма.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Се тешев малце со тоа што Гица носи опинчиња, малечки, подвиткани на врвот, и што можеби не се разбира многу во чевлите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)