најде (гл.) - пред (предл.)

Дури и ако поминеш, тогаш и од онаа страна ќе се најдеш пред конец кога ќе сакаш да се вратиш.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Холокауст меѓу припадниците на африканскиот народ Тутсите од племето Хуту.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Од резиденцијата под Водно замина одамна, кога тука замириса барутот и се најдовме пред портите на една контролирана, но сепак заканувачка етничка војна.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го запрашав какви се и против кого се насочени демонстрациите а тој, наместо одговор, зеде поцврсто да го држи воланот зашто сообраќајот толку многу се згусти што, кога се најдовме пред плоштадот на „Сен Лазар“, движењето стана речиси незамисливо.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Разгледувајќи го Домот на инвалидите се најдов пред влезот на големата црква „Сен Луис“, која е составен дел на Домот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ја подоткри јакната: „Гледај...“ ми рече, „гледај што најдов пред нашата зграда“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кога влезе, тој се најде пред големата табла со клучеви за да го земе клучот од својата работна просторија која, во продолжение, имаше и мала библиотека, поврзана со депоата, каде што се чуваа сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Внукот му се одѕва од горниот крај на Заветна, а потоа само за минутка, задишан, палав и весел се најде пред деда си.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одиме! Прескокнувајќи џбунови, паднати дрвја, грмушки, за десетина минути се најдоа пред колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но јас бегајќи од лисицата, се најдов пред устата на волкот!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
По распадот оставија зад себе хаос, за на крајот да се најдат пред трибуналите на историјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Прости ми другар Даскалов и веднаш речи ми дека не треба и не смеам да заборавам оти во животот никогаш ништо не се враќа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со една мала забелешка: бев свесен дека не смеам да се залажувам со површниот заклучок дека станувало збор за знак или најава преку која некоја непозната сила се обидува да ми ја подотвори вратата на шпекулациите овозможувајќи му на она што еднаш веќе протекло повторно да се врати и да ми се придружи...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе ти кажам и што се случи со мене откако заврши бурата: поостарев, станав повозрасен во разбирањето на нештата, а истовремено помислив дека на мојата кожа, (ова го велам најодговорно) животот запиша уште едно правило што го заслужува нашето внимание.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали го сфаќаш тоа, даскале: на природата наеднаш ѝ се присакува некои изгубени времиња да ги надокнади за да втаса таму каде што требало да се најде пред неколку месеци или дури и пред години?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ме најде пред гимназијата и позелене.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
На скали сум најден пред триесет и три години, па затоа сакале Лествичник да ме крстат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се најде пред една збрка од факти кои како стуткани хартии шумолеа во неговиот ум.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Да бидеш ти и да бидеш сам и да се најдеш пред себеси еден нов ти. И да се почувствуваш и самиот пред себе си нов.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ме спаси една дупка што се најде пред мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се најдов пред белата хартија. Како пред бојно поле. Со своето перо како меч.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И Татко и Камилски, секој на свој начин, и според свои мотиви, беа обземени од мистериите на османското време, задржани и скриени, присутни во мирисот и здивот на вековите заборавени во џамиите и вакафите (битолските кадиски записи), во шепотот на водата на шадрваните, во ехото на исчезнатото време во ановите, во звуците на чаршијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Затоа сега со исклучително внимание го слушаше Климент Камилски, кој му зборуваше, всушност, за можноста некогаш да се оствареле неговите замисли и илузии: Се најдов пред вечната Сорбона, во таа стара и нова европска вавилонска тврдина, центарот на нашите балкански младешки илузии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во мигот стануваше свесен, ако овој ракопис еден ден излезе на светлината на денот, посебно место треба да им биде посветено на обичаите и традицијата, посебно исхраната, на Турците, кои носејќи ги шаманските корени со Кинезите, Индијците и Персијците, во XI век ќе се најдат пред вратите на Мала Азија, колепка и простор на минување на повеќе цивилизации, какви што биле Хитите, Лувитите, Хуритите и Скитите, за потоа да ги примат и влијанијата на западната цивилизација во којашто влегувале и Феникијците, Римјаните, Византијците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И во сите овие скитии ќе се одржува културата на исхраната, со своите константи и метаморфози...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По откривањето на битолските кадиски сиџили (од ХV-ХIХ век), тој се најде пред вистинска ракописна Атлантида на исчезнатото османско време на еден од значајните делови на Балканот, со што патот на судбината беше одреден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се чинеше дека Мајка се најде пред сопствениот Рубикон.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
До колку Конференцијата не ја измени својата одлука - се вели понатаму во нотата - Силите би се нашле пред еден конфликт чија што сериозност би била поголема одошто сериозноста на преседанот што би се создал со менувањето на таа одлука.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Запаѓал во очајание и удирал со главата во ѕид, во дрво, во сè што ќе му се најдело пред него. Го наоѓале раскрвавен, премален.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Да не подранив малку?“, го слушна својот глас, и самиот изненаден од сервилноста со која му се обрати и тоа на вратарот кој наеднаш се најде пред него.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Некој веројатно одредил несигурно да се чувствувам кога ќе се најдам пред типови кои се стекнале со умешноста на предвидувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
За ваквите појави имам и еден друг збор, манипулирање.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога се приближи, се најде пред голема тешка порта со вратниче на едната пола широко колку човек да се протне низ него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Се најдовме пред Хотелот. Го бакнав страсно и го пуштив да си ја заврши работата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)