наѕира (гл.) - вети (имн.)

Визиите за опустувањето на планетата се распливнуваа додека ја гледав Неговата слика - во светлоста на косо поставените очи се наѕираше ветување.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Визиите за опустувањето на планетата се распливнуваа додека ја гледав Неговата слика -во светлоста на косо поставените очи се наѕираше ветување.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)