наполни (гл.) - уво (имн.)

Затоа и се служи со некои посебни зборови Нејзината проѕирност ја чини сосема отсутна Но јас сум свесен за илузијата коси Или лажовното чувство На допири на прсти; Шепот на усни што знаат да ти ги наполнат ушите Со зборови ископани од морски школки Или залутани вокали од древните записи на веќе Непостоечкиот вилински свет.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Светот застана. Тишината беше толку неизмерна и неверојатна, како да ви ги наполниле ушите или како да сте го загубиле сетилото на слухот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)