налегне (гл.) - на (предл.)

Значи тесно ја ткае животот, си мисли, тесно и стишно, па затоа ткаеното е тврдо и цврсто, не налегнува на снагата, туку бара снагата да се прилагоди на ткаеното.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Змејко му налегна на јадењето, а од тоа не можеше да го одели вниманието ни сето врашко скокаркање на немирното срнче во неговите нозе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)