надлета (гл.) - и (сврз.)

Ме надлета и мене Како крилато ждребе.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Душата - птица, лета, Отклучете ѝ, отворете ѝ, Нека одлета Небото да го надлета И на него да слета, Со песната изустена Од мојата уста Од зраци исплетена.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)