навести (гл.) - на (предл.)

Доколку не се обидеме да ја оправдаме, ќе попуштиме пред движењето на инфлација на кое пред малку укажавме, и кое исто така го зафаќа и зборот “писмо”, и тоа не случајно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа го навестува на дистанца од неколку столетија; треба да се смета токму врз таа скала, вардејќи се од тоа да се занемари квалитетот на едно мошне разнородно историско траење: неговото забрзување и неговата квалитативна смисла се такви што е можно, исто така, да се излажеме дека мудро проценуваме следејќи ги минатите ритми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Наспроти привидот, оваа смрт на книгата несомнено ја навестува (на извесен начин, отсекогаш) само смртта на зборот (на еден самонаречен полн збор) и новата промена во историјата на писмото, во историјата како писмо. 52 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)