може (гл.) - сосема (прил.)

Пишувам ново четиво. Ново поглавје , дел од него. Но не можам сосема сама..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Но мечтател, тој не можеше сосема да го потуши сето тоа што кипеше во него.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Планирав дека има големи шанси да помине подолго време додека да можам сосема да се иселам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Зошто сѐ уште не можам сосема да ѝ поверувам?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Михајло чекаше со мустачињата накострешени и со очи кои не можеше сосема да ги насрчи напред, зашто му гледаа едноводруго под ниското чело.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас знаев дека полека но сигурно почнува да ми се допаѓа; бев убедена дека ќе паднам во неговата мрежа, и бев, се разбира исплашена: тоа можеше сосема да ми ги искомпликува работите во животот, оти јас целосно ѝ се бев предала и ветила на Партијата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, ова беше Игбал и нему можев сосема слободно да му го поставам тоа обично, а толку ретко употребувано прашање.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оздола пак беше височко и, со мала височина на ѕид, можеше сосема да се затвори. Десно пак беше заградено со шталата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тогаш бараше со погледот ненаврнати дири од заеци и од друга дивина меѓу стеблата; гледаше кревки букови фиданки, кутнати под снегот; изнаоѓаше парче зеленце во таа еднообразна белина: - притулена смрека, илузија за зеленило пред отворените погледи на засонуваните зајковци, кои ги одбираат своите зимни легла само во смреките, помислуваше, а беше најсреќен кога можеше сосема да заборави на оние двајца влечковци по него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А потем тој веќе и пречекорил десетина пати кон фатената мечка и можел сосема добро да ја види ужасната голота на крвјосаната коска од ногата на мечката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се најде, испружен колку што е долг на нешто меко и оптегнато под сета должина на неговото тело, во едно ритмичко одминување, кое сега можеше сосема добро да го сети.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој сето време како да знаеше дека кај него е нешто друго, но сега тоа можеше сосема јасно и да се почувствува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Прагмата морала да не му даде простор на правото на Македонците за нивно обединување, пред сѐ затоа што на Еванс му биле познати ставовите на Грците спрема Македонците во Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Реалист по природа, по сите негови согледувања и анализи, Еванс можел сосема слободно да заклучи дека и покрај желбата за обединување на Македонците во една независна и самостојна Македонија, што и тој им го посакувал да го остварат како нивно право, Македонија како таква „не може да егзистира“ и дека е тоа „непожелно“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Под насловот што игра со зборови „Б+, стегни се помашки“ (“B+ Could Try Harder), ССО во уводникот го смета предметот за смешно академско присвојување на една заедничка машка геј- практика и имплицира дека на геј- мажите не им треба некоја стручна поука за тоа, најмалку од факултетски професори – можеле сосема добро и самите, фала многу.24
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште полошо, може сосема да ги исклучат ваквите црти од анализата – ако се мерат емпириски флуктуации (според регион, општествен сталеж, раса, род или сексуалност) кои имаат само квантитативна, описна вредност и кои остануваат културно неутрални, наместо да бидат квалитативно значајни и културно истакнати.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
До крајот на 1960-тите, антропологинката Естер Њутн можела сосема опуштено да зборува за „распространетото верување дека хомосексуалците се посебно восприемчиви за естетските и за префинетите нешта“.10
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Неговите теми често се играта, бројот, повторените ритмови на секојдневниот живот, кои ја одредуваат личноста и можат сосема да ја уништат.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во последно време никој не може сосема да е на јасно Која посока ја фатиле Македонците и во која ѕвезда зјапаат Секој има право да си зјапа кајшто сака И безбели ќе биде најдобро да се остават Македонците Ем да се изназјапаат ем да си ја надат посоката Ем да им пукаат гласните жици од патриотски песни
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Демократијата овозможи сите да имаат слободен пристап до културата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тука можеме да се согласиме со Pascal Bruckner, којшто аргументирано (со набројување на големи историски грозотии, направени под маска на висока култивираност) го застапува мислењето дека врската меѓу културата и моралот никако не е сама по себе разбирлива, дека е илузорно развојот Margina #32-33 [1996] | okno.mk 101 на слободата да се условува со образованието и дека на пример читањето романи сѐ уште не нѐ прави потолерантни. 1 Finkielkraut спаѓа меѓу оние критичари на популарната култура (и како што му прилега на еден филозоф, критичар на духот на времето, воопшто), што нѐ восхитуваат со блескав, изострен стил и богата ерудиција (треба да се признае дека во тој поглед противниците на популарната култура честопати ги надминуваат поборниците), но и покрај тоа не можат сосема да нѐ убедат со своите судови. Finkielkraut се обраќа токму на оние што за мизерната состојба на современата културна, политичка и општествена сцена не наоѓаат убави зборови и при тоа никогаш не забораваат да го наведат единствениот виновник: популарната култура во сите појавни облици (би можеле да речеме дека тука се среќаваме со своевидна форма на нетолеранција!).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Според мислењето на Finkielkraut живееме во време на feeling, на општа ревитализација на вредностите и отстранување на разликите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)