курдиса (гл.) - на (предл.)

Калија везеше многу убаво. Попладне, откако ќе ги свршеше домашните работи, туку ќе се курдисаше на чардачето и, наведната врз ѓерѓевот сѐ додека беше виделина, го чекаше така Маркота од дуќан, кој секогаш ѝ носеше измирска алва во книџе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дедот Петко си влезе на малата врата и си отиде горе, се курдиса на тланик.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)