крене (гл.) - стап (имн.)

Го кренав стапот да ја удрам, ококорен од лутина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе го истисне црвот на стравот, ама ќе остане обеспокојувачката мисла во врска со ненадејното појавување на Костадина кое како да е толку реално што мислиш може да крене стап за да мава по него.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Како желка што ја пика главата в корупка кога ќе ја чалне некој, а после претпазливо ја вади надвор, иако можеби во тој час напаѓачот стои над неа со кренат стап и чека да ја трасне по глава, така и Пискулиев, по првиот уплав, почна да поднаѕира зад рамената на другарите и да се разгледува по дворот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)