крене (гл.) - софра (имн.)

Мајка му само воздивна, ја крена софрата, ја посла сиромашната рогозина и легнаа да спијат... ***
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Вака по темница не можам да ја кренам софрата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Другиот ден, откако испива две чаши вино и ѝ наредува на жена си да ја крене софрата, остро, како да се лути, подвикнува: - Приготви му ги алиштата, Магдо!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Баба Петра и снаата Трајаница ја кренаа софрата.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ама затоа гласен и бучен беше кметот. Дојде пред да крениме софра.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)