кине (гл.) - во (предл.)

Исти беа ко оние што ти ги кинев во твојата градина кога покрај старата куќа, ќе минев.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Нешто му се накрева оздола, откај петиците и го кине во градите, во грлото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- ... Но, овде вистинитата приказна се кине во две насоки.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ќе го најдеме тато, тој не е пијан, тој е болен, цел пат зборуваше дека нешто го кини во стомакот! ломотеше влечејќи го братчето зад себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)