истури (гл.) - порој (имн.)

Без страв му заговори и за другите работи што му ја труеја душата, истури порој остри зборови против старите мајстори: - Кажи ми, не ли сум те слушал?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ги рашири крилјата, повторно ги собра внимателно, ја спушти главата за миг, како да му се поклонува на Сонцето, а потоа почна да истура порој од песни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)