истрчува (гл.) - надвор (прил.)

Истрчувам надвор и пукам во ноќта, во ѕвездите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Заедно со Дики истрчуваат надвор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета (Стои над Среќко): Слушај, ти, робу на салама и кашкавал! Ако имаш сида повторно ќе се вратам, но тогаш ќе ти набутам бомба во чмарот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мирко загризува и пак истрчува надвор.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)