истрга (гл.) - и (сврз.)

По некое време викна: „Тргај ја кофата!“ Ја истргав и ја фрлив земјата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И во таа брзина и мојот живот некако избрза, се истрга и еве ме уште жива.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се истрга и го удрив по уста. Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се истрга и го удрив по уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)