истава (гл.) - го (зам.)

Го зема горниот и внимателно го разгледува. иставајќи го постепено колку што може да ја испружи раката. Тоа е цртежот со бронзениот бокал.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се мачев да издржам и натаму не иставајќи го погледот од улицата од каде што требаше да дојде нашата мајка.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)