испива (гл.) - го (зам.)

Сѐ личеше дека гостите: како со трчање, набрзина, да заминале испивајќи го вкусното вино до последна капка. Сликата беше лажлива!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Генералот потстана да ѝ подмести стол на советничката, докторот се наведна да ѝ бакне рака на домаќинката; па сите седнаа, се погледнаа, се насмевнаа и во исто време почнаа да зборуваат, испивајќи го кафето: - Како сте? Како спиевте?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)