изнајаде (гл.) - арно (прил.)

Се изнајало арно сонцето попара и се изнапило вода, и се раатисало.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му смирисало на сонцеето на туѓ чоек и ја прашал мајка си: - Мори мајко, што ми мириса на туѓ чоек нешто куќава?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Слегле тука штрковите и се изнајале арно со скакулците.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)