изеде (гл.) - јанѕа (имн.)

Ама мене ме изеде јанѕа уште кога тргна кај џандарите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Момокот се подзабави додека јави, па Бочка го изеде јанѕа додека се врати.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И тогаш го изеде јанѕа. - Идиоту! - се прекоруваше себеси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)