издивне (гл.) - и (сврз.)

Штом го допи, издивна и се задиши како кога човек ќе се искачи на некој висок рид, но сепак радосно и гордо им рече на другарчињата: - Деца, испив десет шишиња!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ајде кажувај, има ли негде спасение? — одговори Андон и длабоко издивна и застенка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)