изговара (гл.) - име (имн.)

За децата не требаше да прашуваат, некои се подадоа од другата одајка, други дојдоа побелени од снегот, од надвор, сите со радост го изговараа името на Пелагија и ја гушкаа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се движеше меѓу редиците и како поздрав им ги изговараше имињата: „Сашо - Нина, Марија - Жарко, Стефан - Цвета, Теми.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)