извика (гл.) - ненадеен (прил.)

Да, без срце - извика ненадејно Аргир и продолжи брзо, возбудено: - А те прашам јас тебе, Веле, те прашам - кој вистински мајстор не сака да се даде целиот себеси за работата што ја работи?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)