извика (гл.) - воодушевено (прил.)

- Да видам, - замоли Саше. Кире списанието му го подаде, а Саше восхитено подзина: - „Вљубени срце“! - извика воодушевено.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)