изветрее (гл.) - солило (имн.)

Навистина, нејзините постеа, ама таа си поткраднуваше од сиренцето кога го видуваше да не фатило „живина“ и си ги лизнуваше прстите да обиде да не е изветреано солилото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)