избрза (гл.) - и (сврз.)

Така ли е?“ „Така е“, избрза и сфати жестоко пламнувајќи под кожа.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во целата таа мака, блед, испрекинат зрак му се плеткаше во душата: што не избрза и не испрати абер во Ресен: „Барем татко ми да не црвенее пред овие...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)