земе (гл.) - лице (имн.)

Тој клекна, ми го зеде лицето меѓу своите дланки и рече: „За какво собитие говориш, дете мое?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Отиде до прозорецот, си го зеде лицето во двете дланки и се расплака.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)