заслепува (гл.) - му (зам.)

Избега од тоа, загледувајќи се, онака зачекорен, во полното црвеникаво утро, што стоеше над Белата Долина во сета своја надојденост, чиниш потплуснувајќи од некакво свето здравје и заслепувајќи му го погледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)