закркори (гл.) - со (предл.)

- Клекна над него и земајќи ја свеќата од калуѓерите, му ја поткрена главата, го погледна во очите, во устата; Наќо направи напор да му рече нешто, закркори со грлото, и му стече крв од устата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)