заврши (гл.) - како (прил.)

Камилски беше тогаш херој на своето време, кој на својот дел од Балканот не заврши како што заслужуваше.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Дали елиминацијата на опасните балкански турцизми, како што ги разбираше, ќе влијаеше врз воспитувањето на идните генерации, или тие ќе завршеа како обични јазични анахронизми кои луѓето ги напуштиле?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така, од кај бугарската војска, каде што имаат статус на полузаробеник и полувојник, двајцата војници, ќе се довлечкаат кон родното село низ многуте планини, за да завршат како заробеници на француската војска...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Па заврши како ревизионист. Како и сите вие божем комунисти околу нас...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мислевте ќе ве прифати нов свет, негибнат од инфективните раце на цивилизацијата, а завршивте како чорба на ритуалната трпеза на дивото племе Њам-Њам. – избезумен се врти кон брат му – Беднику, зарем не сфаќаш.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Во најголемиот дел од нејзиното постоење ја водеше Тито, а заврши како Титаник.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Излезе еден таков напис и во некој неодамнешен број на „Фокус“: таму се говореше дека почнал со некоја еквилибристичка точка со скала потпрена на небото; качен на таа скала, потпрена на ништо, свирел на саксофон една инструменталка: „Учи ме мајко, карај ме“, а завршил како трапезист, кој со некоја жена, мислам дека името ѝ е Ина Коленина, изведувал невидени вратоломии.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И еве сега неговиот Галеб, како со сила создаден и одржуван феникс, треба да го оживее исчезнатото време... но и тој на крајот да заврши како старо железо, а Синиот воз да остане на некој заборавен колосек...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се водеше битка со дамна починатиот владетел...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Каде и да одеше, кого и да убедуваше од власта, а во партијата немаше пристап, брзо ќе завршеше како сомнителен, ќе го испитуваа, ќе копаа по уште незалечените рани од блиското минато.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми потем се потсетуваше на општата мисла дека, по победата над фашизмот, партијата, според старите модели на Француската револуција што ги презедоа и осиромашија протагонистите на Октомвриската револуција, мораше да смета дека на Балканот, по петвековното отоманско владеење, класната борба ќе заврши како нешто сосем друго.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)