заврши (гл.) - час (имн.)

Кога заврши часот одвај дочекав да излезе наставникот и истрчав кон дома.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ја држи, стисната меѓу колената, книгата што му ја даде Павле и чекаше да заврши часот за да истрча во дното на бавчата и таму да чита.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Бабата Перса, во чекор следена од Мурџо, пред влезот на дворот се појавуваше минута две пред да завршат часовите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Гого со мерак си црташе на рапавата хартија со дебелиот молив, не чувствувајќи го зад себе повременото надгледување на професорот, па со жалење го остави новиот алат кога заврши часот и се прибра во бучниот интернат сиот потиштен што не стасал да направи она што можел а уште помалку она што го сакал.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Завршија часовите за вас. Ќе морам да ве напуштам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Штом ќе завршат часовите, дотрчува кај мене во дворот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кога заврши часот, ме повика да појдам со неа кај директорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Другите се запишале со измислено име и презиме. Едноставно - не се кажале по правдина кои се!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Наставничката по англиски јазик беше фер. Пред одделението ништо не рече.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кога заврши часот, кога тргнавме за дома, татко ми сеуште ми ја држеше раката. Сѐ до дома не ми ја отпушти.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)