жолтее (гл.) - и (сврз.)

Од ден на ден губеше сили, место да му оди за напред. Очигледно, венееше, жолтееше и се сушеше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Липите жолтеат и дури по некој лист паѓа долу на тротоарот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пченките крај патот почнаа да жолтеат и да зреат.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)