живее (гл.) - некако (прил.)

„Бев в црква. Запалив свеќа. А до мене Анастасија, на Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Оти луѓето лоши, времињата не чинат, а пак треба да се живее некако.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Господи, имам видено и полоши работи од таа“, ѝ велам, „па еве, се живее некако“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Па, ете, гледаш! Се живее некако.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)