ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Со неа, босоног, само на ниски налани, небричен, нечешлан, распавтан, преку целото лето акаше по ридиштата низ гората, во полето низ нивите и низ бавчите, и надвор од Потковицата, низ мртвиците и низ блатата; во една голема кофа собираше треви, цвеќиња, инсекти, гуштерици, жаби, птици, ситни животинки, и пак рано наесен, заедно со птиците прелетници, откако ќе присобереше нешто од приходите на Имотот, и тој ќе исчезнеше со госпоѓицата негова.

Некаде од Прилеп али од Битола, каде што живееја неговите подалечни сродници и каде што и сам имаше куќи и хотели или од Солун, од Софија, од Загреб, од Берлин, од Париз, од Лондон, каде што бил да ака, рано напролет, заедно со ластовичките, туку и тој ќе долеташе на Имотот и ќе довлечкаше со себе и една секогаш различна, но секогаш ситна и црномуреста граѓанка.

Сакам, и без него, да живее неговото име".

И сето време тој чувствуваше дека е и право, и разбирливо, она, за што живееше неговиот Брат.

Јас мислам дека тука, во градов, живеат неговата жена и децата.

Забележа дека не оди кон гробот и неочекувано се насмевна.

Одеше кон една добро позната куќа во која живееја неговите поранешни пријатели; две мали деца спиеја таму во иста соба, а во соседната спиеја родителите.

Во него читаме: „Напоредно со градот живее неговиот двој­ник во зборот, неговата книжевна сенка...

Ми раскажуваше за улицата и музичкото училште што го носат името на брат му Јордан Михајловски - Оцка, селото Варош каде што живеат неговите братучеди, Могилата на непобедените, и уште за многу интересни нешта, за кои дедо ми рече дека е страмота да не ги запознаам и дека морам да бидам горд што носам потекло од таков град и од таква фамилија како таа, неговата.