ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Пред носењето на судиската одлука, единственото употребливо ‘право’ е мислењето на правниците [opinio iuris] – а, пак, тоа воопшто не е реално ‘право’, туку само претпоставка или, уште подобро, предвидување за тоа што ќе одлучи конкретниот судија во конкретниот предмет по кој постапува. 

Реално постоечкото ‘право’ е всушност оној збир од правила што ги имаат утврдено судовите!

Оти законите што ги носи државата сѐ уште не претставуваат ‘право’ – туку, во најдобар случај, тие се само ‘извори на правото’ [fontes iuris].

Кога немите луѓе зборуваат со својот телесен говор, тоа е реален говор а не хендикеп, тоа е прв говор и прво писмо.

Ако еден таков виртуелен систем може да се интерпретира како да поседува ум, дали еден таков „виртуелен ум” е реален?

Пелагија дојде до едноставен заклучок што и му го кажа на Танаско, вели Димостен е реален човек.