е (гл.) - полн (прид.)

Народот од нас чека помош и заштита. Тој што станал комита, не е орач. На комитата пушката му е плугот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Пишувајќи за животот на Делчев, писателот користи и повеќе познати анегдоти и духовити досетки низ кои се открива итроштината и неустрашливоста: излегувањето од опколениот град како мртовец, влегувањето во Солун кога е преправен во селанец чија кошница е полна со велигденски јајца, па како главен инженер за изградба на патишта, чуден трговец, или пак сцената кога седи и пие кафе со главниот скопски дервиш.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Каде е сега? Меѓу предводниците? Се разбира, затоа и е тука. Не, не е подведен меѓу послушниците.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Зарем светот не е таков создаден од Бога? Зарем Книгата не е полна со важни личности и со безименото мноштво, со првенци и со оние другите, останатите, безименото множество, со патријарсите и со нивното масовно човечко стадо, дури и во самиот состав на избраниот народ...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Светската Изложба во Брисел е полна со контрасти.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој е полн и црвен во лицето, страда од притисок но не може да се откаже од чашето, - се подистави малку со главата наназад, зашто е далноглед и не му помагаат многу ни очилата, а и книгата ја истава со левата рака и ја гледа некако искосо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Попродлабочена анализа покажува дека либидиналното јадро на филмот е варијанта на едиповиот триаголник: врска меѓу јунакот (дописникот), неговата девојка и нејзиниот татко, угледниот англиски пацифист, кој во суштина е нацистички агент - нивната врска е полна двосмислени подтонови, одделни постапки, што инаку би можеле да се разгледуваат и на ниво на површинско случување (немоќта и вината на таткото, уценувањето на таткото од страна на јунакот со (лажното) грабнување на ќерката, финалниот самоубиствен гест на таткото итн.), добиваат вистинска тежина дури оттаму што од нив одекнуваат имплицитни либидинални подтонови.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А другиот пак одговара: „Епа, тогаш ова не е MacGuffin!“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Оти пак да не живее кога кемерот ѝ е полн со лири и кога Толе вечно ќе биде со неа? Co тие мисли ги дочека првните петли и со нетрпение зачека да и тропне дедот Паленѕа, со кого требаше да отпатува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Наеднаш доби впечаток дека мракот околу колибата е полн со ѕверови кои чекаат да догори онаа слама, да згасне светлината, па да натрчаат од сите страни.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Човекот кој е секогаш во конфликт со околината, нема услови за убав живот: тој е полн со отпор, омраза, напнатост.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Битието нивно, всушност, многу страда: што сонот им е полн со кошмарни слики исто како нивното јаве, а за капка љубов молат, клечејќи пред самите себеси во нивниот сопствен манастир.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Главниот услов за културна работа не е полната политичка слобода, а моралната воспитаност на народот и на неговата интелигенција, сознавањето на моралниот долг пред народот кај секој член на тој народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Југославија е полна со национализам.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Па ми го позема фенерот и почекува и јас да слезам, Кледот е полн со бочви, со качиња сирење и маслинки, со вина и со друго.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Битола е полна војски, велат лиферантите, проматарите, и офицерите само се коцкаат и само се курваат, велат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Секогаш кога ќе зине Витомир, устата му е полна со чад. Небаре оџак што враќа, што не трга.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама, ете така, со млада кога се спиело и од кочанки да била постелата, пак не би ти се станувало, а камо ли што од баба Анча постелата е полна со слама и паперка.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Оди, мила наша, а ние ќе ти ја наполниме таблата со турли-турли јадења, мажите со насмевка да те пречекаат, тебе аберџијке, што ќе им ја заголнеш душата.’ И така ја наполниле таблата со езерски риби прелиени со мед и со суво грозје, со сарма од лист од винова лоза, со сирење од немркана овца и со слатки од бадеми.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Жената на средниот брат ја наполнила тавлијата со алишта и тргнала, па клекнала пред жената на најстариот: „Сестро, ѝ рекла, сестро мила, денес јас сум редница, мене ми е редот да им однесам храна на мажите, арно ама маж ми ми рече оти ќе ме убие ако не му ја исперам преслеката, а тавлијава ми е полна, дури и преполна.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Доаѓам до едно клупче, една од оние мали простории полни со машини, каде можам да раситнам и да претворам пари.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Помислувам да шмркнам уште една линија, но ја забележувам полициската кола надвор. Улицата е полна со пијани луѓе.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Сигурно е полн со дрвеници, но не е важно“, рече Џулија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Подруго е да ги стрижеа твоите овчји грижи - секому дај и пак тебе животта да ти е полна...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Глупав е и смрди, ама е полн со љубов и со нужност.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Памет не му дошол.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
- Тоа е она момче за кое ти зборував. - А, така – те чув – Само, внимавајте. Петар е полн со изненадувања.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Постојано ти е полна устата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Појде. Патот, сѐ до Брезница е полн со коњи и мазги.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ништо! Главава ми е полна со помии. Не знам да кажам еден мој збор.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ако ме одбиеш, бак бурда - апсаната ми е полна со околу триста ѓаури: кој не платил данок, кој е робен, кој е против Мухамеда, кој колнел Турци - е па, речеш ли жне' и не ме послушаш, сите нив ќе ги пратам да веслаат на корабите, а уште толку невини кавури ќе испратам на ангарија во Мала Азија, а во нивните куќи ќе населам Турци Анадолци!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ама апсаанана исто е полна заради такви луѓе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Татко ми постојано става дрва во каминот во дневната соба и пријатно е да се гледа како огнот игра весели игри во огништето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сè си има своја убавина.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Имаш право – реков, а си помислив – Охрид е полн со млади, со живост, со кафулиња, со забава, плажи, дискотеки, а Маврово... – и ми се стегна малку срцето, но во истиот миг го слушнав неговиот глас, кој некако, не знам како, почнав сѐ почесто да го наслушнувам: - Не биди како оние што секогаш мислат дека е подобро на некое друго место, на секое друго на кое што не се тие.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ливадата наоколу е полна со сонце и со птици.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)