е (гл.) - прашање (имн.)

Дождливите пак, немилосрдно, ме потсетуваа дека треба да решам едно прашање што не е симнато од дневниот ред и кога немам нужда да мислам за него, - а тоа е прашањето за моите чевли.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но најмачно е прашањето за официјалниот и училишниот јазик во словенските делови на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За него е прашање – каде е вистината, зашто сите имаат свои аргументи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но ваквиот поредок не е задолжително постојан, ниту пак е прашање на принцип.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа е прашање на самодисциплина, контрола на стварноста.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Убавината и грдотијата на душата е прашање со непретенциозност, вредно за дискусија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но убавината или грдосијата на некоја физичка појава е сосема погрешно ако и само помислите да го зачнете како секвенца во најбанален разговор.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Вистина ли е дека сѐ е прашање на перспектива?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Овој репрезентационализам не може да биде прилагоден или со прагматистичкото настојување дека вистината не е прашање на кореспонденција со интринсичната природа на реалноста, или со деконструкционистичкото отфрлање на она што Дерида го нарекува „метафизика на присуството“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ова е прашањето поставено на овој „виртуелен” симпозиум, првобитно воден електронски помеѓу четворица когнитивни научници: Доналд Перлис, информатичар, се залага за тоа дека според компјутационалистичката теза, виртуелните умови се реални па според тоа Серловиот аргумент со кинеската соба потфрлува, бидејќи ако Серл меморизирал и извршил еден програм кој би можел да го помине Тјуринговиот тест на кинески тој би имал втор, виртуелен ум што разбира кинески за кој тој бил несвесен (како кај повеќекратна личност). 70 Margina #3 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тоа е прашањето: „Зошто веќе да не дојдат играчките и – темјанот?“
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Но ова е прашање во кое тој би се впуштил кога би правел запис или би го раскажувал својот сопствен живот. Тоа сега не е случај.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Нему му требаше некаква врска што во Скопје не ја најде, а сега е прашање на среќа дали таа врска ќе ја најде и каква ќе биде.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Додека, пак, стварната [каузална] легитимација (legitimatio ad causam) претставува материјално-правна врска помеѓу предметот на парницата и лицата кои во тужбата се означени како парнични странки, т.е. вистински правен однос на странките спрема предметот на спорот во точно одредена парница или „способност да се биде странка in concreto“ и, за разлика од процесната легитимација, таа не е процесна претпоставка туку е прашање на меритумот на спорот ([не]основаноста на тужбеното барање) и за неа судот не води грижа по службена должност, туку само по укажување на странките кои треба и да ја докажат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со други зборови, тоа е однос на странките во парницата спрема нејзиниот предмет на расправање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
КИРИЛИЧНО ПИСМО Словенското писмо пред Кирил Во врска со настанокот и развитокот на словенските системи на писмо постои цела низа на прашања, кои не се решени потполно или на задоволувачки начин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Едното од тие прашања е прашањето за постоењето на словенско писмо пред Кирил.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Владата со огромни напори ни дотура храна и вода. Секој ден е прашање на живот и смрт.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Тоа не е прашање на менталитет. Тоа е прашање на поединечен карактер.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ми рече дека тоа не е прашање за полицијата и ме посоветува да го побарам началникот на царинарницата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Прашањето е: дали ова постоење овде, ако нема некоја повисока смисла, не е потполно бесмислено?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Не е прашањето дали нешто од човекот - да го наречеме тоа душа – по смртта продолжува да трае.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ова е тоа на коешто укажува Имануел Валерштајн кога вели дека дефиницијата на културата е прашање на дефинирање на границите.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)