е (гл.) - леб (имн.)

- Бел, црн, пченкарен... само да е леб и да го има - продолжи старичката.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Мамо, мајче, викаат, каде е лебот, викаат, и ги подаваат рачињата, прстињата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
СИМОН: Ќе го направат да не можеш да го познаеш. АЦО: Тоа ми е лебот.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Црн ни е лебот! - продолжуваше да се стеснува старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)