е (гл.) - есен (имн.)

Кога роси и дете кога си игра на улицата И мајка од некаде кога довикува И златна јаболка во дворот кога се ниша Излезете на молитва За вечен да биде таа слика Зашто по многу време ќе застанеш под прозорец И гледаш: Веќе е есен и детето во тебе го нема И пред тебе и сушата и лисјето венат и ниту роси и којзнае каде е Магдалена...
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
„Сега имам право и јас нешто да барам од тебе. Земи го мантилот. Надвор е есен.“ ...
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)