дува (гл.) - бесцелно (прил.)

Знае тој, знае и таа: некои ветриња од езерото дуваат бесцелно, колку да го разбудат хорот на жабите во трските, да ги разбуричкаат алгите на минливоста и да го обеспокојат крајпатното цвете.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)