Кој сака нека дојде јас одовде не мрднувам.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
- Та затоа сум дојден јас, стрико Крстине.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Во почетокот беше небо и земја. Па дојдоа тие. Па дојдов јас. Каде тие, таму ние.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Кога дојде јас право чорапите ѝ ги покажав, а таа се изненади и ми рече: Па, ти си уште малечка, како си можела да ги сплетеш?
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
На, жими вера, затоа дојдов јас.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Ако не дојдеш ти, а како што гледам нема наскоро да дојдеш, ќе дојдам јас да те посетам.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Белким ова старо познанство и пријателство ќе донесе некоја корист во селото" — А бре Калешко, Шише, Главче, Мисирли, Лесна, коџобаши, абре, не дошол јас овде да печалам пари како Масарбег, Вртановци, Крепчевци, бре!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)