долета (гл.) - откај (предл.)

Одеднаш ноќта ја разбрани далечен истрел од пушка. Долета откај Гола Глава.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Силен тресок што долета откај општината ни струјна низ снагата и ни ги сниша нозете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)