долета (гл.) - од (предл.)

Но во мислите на Диме таа се претвори во страшен змеј, што долетал од некоја далечна планина и дошол да го грабне.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Едо Бранов се чувствуваше претерано изморен зашто вчера изутрината долета од Скопје со еден ран лет, а утредента, доцна попладнето требаше да лета назад за Скопје.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)