довикува (гл.) - исплашен (прид.)

Маж ми, децата, понекогаш се сосема на другиот брег, а јас одвоена, заслушана во себе, од каде ме довикуваат исплашени гласови, што шушкаат како болен ехо, не давашшш љубов.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)