добие (гл.) - на (предл.)

Личен и чуден, речиси чудесен е часовникот што го добив на подарок: секое помрднување на секундарникот ги привикува на купче сите наши лета и севезден ни прави патека до шумите на детството но ни служи и како упатство за употреба на преостанатите години.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Омраза и огромно разочарување беше производот кој го добив на крајот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Можеби дури ќе успеете и да го заборавите додека се шеткате меѓу несмасните надгробни споменици од осумнаесеттиот век, понекогаш налик на вазни, што можат да се добијат на некоја уметничка лотарија, но почесто личејќи на облаци вкаменета пена од прашок за перење; потоа меѓу надгробните споменици од деветнаесеттиот век, интересни поради мешањето на рускиот класицизам и уште по нешто руско, се чини, духот на апсолутизмот и, најпосле, помеѓу надгробните плочи од последниве децении, неромантични, каков што е обичниот алат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но, потоа на неговото лице се појавува некаков стратешки израз, потоа засилено-рамнодушен, и вам како да ви е полесно.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тука исто така е и системот за коцкање, што го смислив за да добијам на рулетот во Монте Карло.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Под неговите прсти зашушка копнеж, паричка со лик на рудар - ударник. „Силен си, Мироне“, рече Отец Симеон. „Имаш душа мирислива како селска ливада.“ Илјадаркава ќе ти ја вратам кога ќе добијам на лотарија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога првпат ја добив на телефон, ѝ требаше минута молк за да се присети дека некогаш воопшто била „удата за тог господина“, зашто бракот бил повеќе мување и траел помалку од еден месец!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А и кулата за градскиот саат, која беше довршена и го доби на врвот саатот довлечкан од Сигет, ги крунисуваше тие дела за гордост и пофалба.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Гарантирам дека родителите ништо не им оставиле, ниту добиле на Бинго, ниту пак Ѓоко у слободно време дила дрога на малолетници... Чесно го заработиле секој долар.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
А може изгореница од прв степен да добијам на устата?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби во таа геометрија има скриена симболика.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сакав на Хелен Голдбаум да ѝ го покажам пасошот на непознатата личност чијашто идентификација и животна приказна ја добив на едно трето, сосем неочекувано место.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како што леталото завлегува во зоната на ноќта распослана над Атлантикот, низ прозорецот допира сѐ поскудна светлина, како некој надвор брзо да го свртува реостатот од светлосниот парк на дневната светлина, па океанот добива на таинственост и несфатлива длабочина, а на небото се појавуваат првите ѕвезди.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Туку гледате, ги исфрлиле од себе неубавите, груби капутишта, ги слекле тешките војнички кондури, која боса, која по калци, бели, домашни, која по свилени чорапи добиени на крос-контрите (како награда), - која по гаќички, која во селско шајачно фустанче, која со долги, мили раце, бели, слаби, о боже, некоја што била малечка се извила, заластарила, високо, до небото, друга се смалила, се свиткала, се подгрбавила, о господе боже!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Балоните се убава работа. Особено кога ќе се добијат на подарок.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Кога ќе почувствува дека безбедноста на стекнатото добило на значење.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
„Те повикав затоа што те сакам, мислам дека те сакам, и сакам да се сретнеш со некого.“ „Се разбира“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Оставав пораки. Никогаш не одговори.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Сакам да го сретнеш Мајкл. Мајкл Малоне.“ „Добро. Кој е тој?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како никогаш да не знаевме еден за друг, како да сум странец, некој трговски патник, просјак на улица.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Слушај“, нејзиниот глас пак доби на острина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се обидов да ја добијам на работа, но нејзината секретарка ми одговараше дека штотуку излегла.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)