дише (гл.) - тешко (прил.)

Дишеше тешко но нечујно, со истуткано шамиче ја запираше крвта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
МЛАДИЧОТ: (Сето време откако е влезен, седи во фотелјата и дише тешко, забрзано, со затворени очи, како да не му достасува здив.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дишеа тешко. Од напорот, од височината, од стравот што ги фаќаше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)