дигне (гл.) - рака (имн.)

И да умре Нешка — имотот ќе остане на Толета, та затоа Митра веќе дигна раце од овој план Се изнамагариса сама што ѝ дојде в уста.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А Толе се осмели до лудило. Влезе во Ерековци, на саат место од Прилеп, го извади крволокот Авмеда и над Алинци го закла со ножот, та го натера Андона да напише на една пачавра, што му ја закачи на минтанот на градите: „Вака ќе помине секој Турчин шо ќе дигне рака на рисјанин“, Сите давии зборуваа само едно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Знам, вие не сакавте да дигнете рака, ама ете и јас грешив малку, сега пишман го правам, ама тој беше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Па и грабачот Расим не беше ни мудур, ни јузбашија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А особено ако дигнал рака на падишахот и неговите силни слуги.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По лубениците и грозјето што им идеше разбраа дека летото поминало, а потоа и воздухот ја мени својата температура, та се уверија дека и зимата дошла.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разбра работата по цело Битолско — Прилепско Поле, а во Мариово веќе слабо се решаваа Турци да навлезат во помал број.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стигна по мракот и го блокира селцето, та ноќта ги претепа селаните сите со ред што дигнале рака на царот и ги прибра и тој, како Арслана и Сефедина, оние десетина петнаесет лири црквени пари што ги чуваше чорбаџијата Малче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бре, бре, бре! Уште ова не беше се чуло: рисјанец да дигне рака на Турчин! — се чудеа полјаните по тие села. Но насекаде таа постапка предизвика чудење и некаква кураж кај христијаните, а извесен трепет и гроза кај Турците.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе ми одговори ли некоја? - Јас - дигна рака Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Македонија како библиска земја беше седиште на разноразни чујни и нечујни матновидци кои ги исцелуваа напатените и очајни транзициони страдалници со телесни и душевни болештини за кои и медицината дигнала раце.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Махинално ги дигнав рацете кон црниците. Една жена ми подаде столче.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа му пречеше но тој немаше смелост да ја дигне раката и да се избрише.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Боб: За мене не доаѓа предвид да си го соберам пиштолчето. Јас дигнав раце.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ја дигна раката да ги избрише сите грижи од тоа чело и се здрви замрзнувајќи полека од стапалките: ноќната тишина се распрсна како стакло од остро, чепоресто `рзнување.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Од мишките му го сети чистиот мирис на пудрест машки дезодоранс кога тој ги дигна рацете за да ја соблече маицата преку глава.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Пушти го и не терај инает. Кузе си е Кузе. И без да дигнеш рака на него, тој ќе каже.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Туку... ние рисјаните се чудиме како се решивте да дигнете рака на силниот ислам?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кој е со мене нека дигне рака и нека стори гајрет за последен пат, нека го спреми оружјето; барем да ги продадеме кожите поскапо.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тие ѓаури откажаа да се потчинат на твоите свети закони и наредби и дигнаа рака на твоите правоверни слуги.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ја дигна раката и згрмоти колку што има глас: - Еленчиња мои, потрчајте како што знаете!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И Грците и Болгарите дигнаа рака против царштината и што добија? Меѓусебна омраза и туѓи цареви.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Идиот. Зошто се повлекува. Ајде, нека дигне рака!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ја дигнав раката да го оттурнам од мојата вода; Целото мое видно поле го сосредоточив на кучето кое требаше да се потчини на моето движење и наеднаш забележав дека тоа е проѕирно.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)