дели (гл.) - со (предл.)

Маловата невеста Тода, други мислеа дека Крсте се оближува околу зелничето, мазничето, питулиците што ги носеа постојано Неда и Стојан и ги делеа со Крстета, трети мислеа трето, четврти — четврто, но никој, па ни самите тие не можеа да објаснат како се спријателија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А пак Рожденката, бидејќи се раскара и се дели со јатрва си Митра, се нафрли на стрико Маловите невести, а особено на помладата Тода и само кај неа имаше доверба, и само таму ја пушташе сама Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Првите, реатините, како и дотогаш, продолжија да работат заеднички и плодовите од својот труд да им ги отстапуваат на стопаните, а овие на Портата, односно да ги делат со неа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Писателот што ја поседуваше книгата му рече дека книжевните пикантерии не сака да ги дели со други.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Нѐ чекаше на задниот влез. Потоа нѐ внесе на горниот дел каде што беше одделот за Вип гости и навистина сепарето го делеа со раперот кој Лима просто го обожаваше.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тоа е исто така она што и ние против својата волја мораме да го делиме со нив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Со такво чувство броејќи ги скалите до тринаесеттиот кат, Томо стигна до собата 1303, до љубовното гнездо, кое заедно го делеше со Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како што се оддалечуваше од куќата, гневот и омрзата сѐ повеќе му растеа во него, зашто токму кога имаше намера да се зближи што повеќе со неа, дури да ја земе за жена, го откри нејзиното неверство; виде дека неговото отсуство во текот на неделата таа го делела со друг.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Мајка во годините на немаштија и сиромаштија, сѐ што имавме, облеки, храна, лекови, делеше со посиромашните од нас.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дворот од неколку квадратни метра, со разгрането стебло на кајсија во средината, крај кого наместо маса беше легната макара од кабел со неколку јасикови трупци наоколу прилагодени за седење, Ханка го делеше со осумдесетгодишниот пензионер од „Металски” Боро Симески кој по смртта на својата сопруга го продал станот во Тавталиџе, им ги поделил парите на двата сина, и се сместил во приземната барака со една соба и кујна, веднаш до нејзината.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Градско девојче, некаква Елена, доаѓа и да ги дели со нив деновите, да ги гази истите патеки, да се мие во истото поточе...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Овдека сѐ мораш да делиш со некого.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И јас уште повеќе му ја пребарувам главата: не сакам да го делам со вошките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така почнав да се делам со Бога: Долу го нема, а горе не го гледам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде џип да ме земе и сега пак ќе се делам со детево.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Судбината сите нѐ води диво на исто пороже. Но ние и со кус век сме создале закони на кои им се покоруваме нероптаво.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Немаме ниви, немаме овци. Компирот и она малку козјо сирење не ги делиме со никого.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Меѓу врсниците се делел со големата мудрост, необична за неговите млади години, скромност, човечност, со еден збор - бил вистинска слика на својот поробен, несреќен народ.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа што го имаше во куќата, Мајка го делеше со своите соседи. И многу повеќе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А парите си ги делат со офицерите. Разно тиќе гази по земјава.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама и водата од стомнето ти ја пие сонцето. Си ја делиш со него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)